WHAT ABOUT?
I'm just a girl, living in captivity
Your rule of thumb
Makes me worry some
I'm just a girl, what's my destiny?
What I've succumbed to
Is making me numb
I'm just a girl ... my apologies
What I've become is so burdensome
I'm just a girl, lucky me
Twiddle-dum there's no comparison
Im just a girl - No Doubt
Labels: points to ponder
Philippine drama, notably called teleserye and/or teledrama in television is a form of melodramatic serialized fiction produced and aired in the Philippines. It rooted from two words "tele", short for television, and "serye", a Tagalog term for series.
Teleseryes share some characteristics and similar roots with soap operas and telenovelas,yet teleserye has evolved into a genre with its own unique characteristics usually relfecting social realism of Filipinos. Teleserye are aired in prime-time five days a week, and replays during weekends, attract a broad audience across age and gender lines, and command the highest advertising rates. They last about three months to a year or more depending on its rating and come to a climactic close.
Soap operas in the Philippines originated in radio, then it expanded into television in early 1960's. The first Filipino TV Soap Opera was "Hiwaga sa Bahay na Bato" in 1963 produced by ABS-CBN.
salamat sa: WIKIPEDIA http://en.wikipedia.org/wiki/Main_Page
Sa panahon ngayon, naglipana ang teleserye dito sa Pilipinas. Basta Pinoy, in na in sa atin ang mga ito. Hindi lang teleserye at pati fantaserye o telefantasya o sineserye man ito.. mapa Capt. Barbel, Marinara,Komiks,Esperanza at ang kinababaliwan ng masa ngayon ang Sana`y maulit muli na kakatapos lang, ang Maria Flordeluna na paborito ko dahil kay Wilma at ang kawawang si Flor at marami pang iba.. iba`t ibang klaseng titulo pero iisa parin ang mga drama nito. May babaeng maiinlove ngunit may kaagaw, may nawawalan ng pamilya at maghahanap kung saan, may awayan at bakbakan o kaya`y may krimen na magaganap. May kuwento patungkol sa pag-ibig, pamilya, kaibigan, kaaway, katatakutan, kahiwagaan at kamunduhan.
Siyempre hindi mawawla ang bida.. sino ba naman ang may ganang manuod sa eksena at paano mabubuhay ang drama kung walang kontrabida? Kapag may bida siyempre may kontra ika nga walang negative kung may positive at walang ying kung walang yang. Eto ang nagbibigay ikot sa mundo.. mundo man ng posible at imposible. May iba`t ibang paraan para matapos ang palabas, may mamatay.. buhay..o naka survive. Siyempre, hindi namamatay ang bida dahil siya naman dapat talaga ang mabuhay pero may mga pagkakataon na ang kontra ang natira.Punong puno ng emosyon sa bawat eksena.
Bakit nga ba mahalaga ang mga ito sa Pinoy? Sa kadahilanang nagbibigay kulay mapa araw man o gabi. Nagbibigay ng matinding emosyon kapag sinampal o di kaya`y nilatigo ang bida *evil laugh* at sinabunutan ito, nakakarelate kung ang pamilya ay hiwalay o di kaya`y malayo sa isa`t isa, stress relieving dahil alam mo kahit na corny pero deep inside, natutuwa ka sa nangyayari at nalilibang ka sa istorya na kahit dun man lang, alam mong mas matindi pa ang nararanasan sa istoryang iyon..
pero ano nga ba talaga ang hangarin nito?
ang bigyang linaw ang katotohanan o
